Uyan! – Mehmet Akif Ersoy (Sayı 37)

Baksana kim boynu bükük ağlayan.

Hakkı hayatındır senin ey Müslüman!

Kurtar artık o biçareyi Allah için.

Artık ölüm uykularından uyan.

Bunca zamandır uyudun, kanmadın,

Çekmediğin çile kalmadı, uslanmadın.

Çiğnediler yurdunu baştanbaşa.

Sen yine bir kere kımıldamadın.

Ninni değil dinlediğin velvele,

Kükreyerek akmada müstakbele.

Bir ebedi sel ki zamandır adı,

Haydi katıl sen de o coşkun sele.

Dehşeti maziyi getir yâdına;

Kimse yetişmez yarın imdadına.

Merhametin yok diyelim nefsine;

Merhamet etmez misin evladına?

Ey koca şark! Ey ebedi meskenet!

Sen de kımıldanmaya bir niyet et.

Korkuyorum, Garbın elinden yarın,

Kalmayacak çekmediğin mel’anet.

Hakk-ı hayatın daha çiğnenmeden,

Kan dökerek almalısın merd isen.

Çünkü bugün ortada hak sahibi,

Bir kişidir: “Hakkımı vermem” diyen.

Mehmet Akif Ersoy